Rick Riordan – Magnus Chase i Bogowie Asgardu: Miecz Lata

Autor:

Jak z bezdomnego stać się einherjim

Poradnik według Magnusa Chase'a

Z Riordanem to ja się znam już kilka lat, a naszym wspólnym znajomym jest Percy Jackson (dzięki któremu zaliczyłam motywy mitologiczne na Historii Sztuki i dalej jestem mu ogromnie wdzięczna). Tym razem jednak nie oscylowałam razem z wujkiem Rickiem wokół tematu, który oboje znamy – a mam tutaj na myśli mity greckie i rzymskie – a pozwoliłam mu porwać się w świat wierzeń nordyckich.

A kim w ogóle jest wuj Rick?

Idąc za Wikipedią:
Rick Riordan (ur. 5 czerwca 1964) – amerykański pisarz, tworzący książki fantasy przeznaczone dla młodzieży, jak i dla dorosłych. Sławę przyniosła mu seria powieści młodzieżowych, których bohaterem jest nastoletni Percy Jackson, współczesny amerykański chłopiec – syn greckiego boga Posejdona.

Ok, więc o co dokładnie chodzi?

Magnus po śmierci matki żyje na ulicach Bostonu, skrupulatnie unikając opieki społecznej. Któregoś dnia zauważa swoją kuzynkę z jej ojcem, którzy go szukają na polecenie wujka Randolpha. Magnus wie, że wujkowi nie można ufać, więc stara się zrobić wszystko, by nie wpaść w jego ręce, ale życie bywa przewrotne. Co więcej, pierwsze popołudnie spędzone w jego towarzystwie doprowadza chłopaka do śmierci!

Tak zapowiada się fabuła, a raczej kilka pierwszych rozdziałów. Jak możecie się domyślić, powaga nie jest mocną stroną wujka Ricka, za to humor już tak. 
Ogólnie – w każdej książce Riordana podoba mi się ładne wplatanie faktycznych wydarzeń mitologicznych w fabułę, którą tworzy. Autor tak dobrze zna kanon, że potrafi wybrnąć nawet z patowej sytuacji, cały czas trzymając się praw rządzących światem. Jasne, pojawiają się czasami wręcz przedszkolne zagrywki, ale trzeba zauważyć, że książki pisane są dla młodzieży, bohaterami są nastolatkowie, którzy nie posiadają rozległej wiedzy, a wręcz przeciwnie – jest ona mocno ograniczona. 
I wyjątkowo w Magnusie najmocniejszą stroną nie jest humor czy kreacja postaci, a przykład prawdziwej, męskiej przyjaźni między postaciami dwuplanowymi, Hearthem i Blitzem. Bardzo doceniam dobrze zarysowane relacje między bohaterami, a tutaj ta szczególna zdecydowanie zasługuje na pochwałę. 
Odchodzimy też od marvelowskiego wyobrażenia o bogach nordyckich, a dostajemy tych bardziej kanonicznych, prawie że wyjętych spomiędzy kart Mitologii Gaimana.

Mogłoby się wydawać, że czytelnik, który już nie jest targetem powieści młodzieżowych, nie będzie się dobrze bawił przy Magnusie, ale jest wręcz odwrotnie. Humor, wartka akcja, ciekawe postaci i widmo zbliżającej się katastrofy sprawiają, że Magnus Chase i Bogowie Asgardu dają świetną, niekoniecznie zobowiązującą rozrywkę.

Czyli kupować?

Umówmy się szczerze – ambitna książka to nie jest. Jest przygodowa, więc jeżeli ktoś chce rozrywki, a przy tym liznąć trochę świata wikingów, zdecydowanie polecam.  
I muszę się kiedyś zebrać w sobie, by przeczytać drugi tom...

Metryka

Tytuł: Magnus Chase i Bogowie Asgardu: Miecz Lata (Magnus Chase and the Gods of Asgard: The Sword of Summer)
Autor: Rick Riordan
Tłumacz: Agnieszka Fulińska
Ilość stron: 520
Wydawnictwo: Galeria Książki
Rok wydania: oryginał – 2015; polskie tłumaczenie – 2015

Zdjęcie w nagłówku pochodzi z pexels.com.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Neil Gaiman – Mitologia Nordycka

Autor:
Obraz
Snując opowieści o chłodnej Skandynawii Skłamałabym, gdybym powiedziała, że kupuję w ciemno wszystko, co jest opatrzone nazwiskiem Gaimana, ale nie będę ukrywać, że tego chociażby nie rozpatruję. Nad Mitologią wprawdzie się nie zastanawiałam, ale co ja mogę poradzić, skoro wyszła w tak przepięknym wydaniu? Czyli chodziło tylko o okładkę? Oczywiście, że nie. Może trochę. Przede wszystkim rozeszło się o treść, tak? Zawsze mi brakowało książek o mitologii nordyckiej pod ręką i akurat tak się złożyło, że w styczniu przeczytałam Magnusa Chase'a , a niecałe półtora miesiąca później swoją premierę miało polskie wydanie Mitologi Nordyckiej , więc uznałam, że jest to znak od bogów. Nie oceniajcie. To może coś o autorze? Gaiman zdecydowanie nowym pisarzem nie jest, nie czuję potrzeby go przedstawiać, ale niech tradycji stanie się zadość. Neil Richard Gaiman (ur. 10 listopada 1960) – amerykański pisarz, scenarzysta i redaktor zajmujący się w głównej mierze fantastyką i s...
Czytaj dalej

Westworld

Autor:
Obraz
Droga do świadomości Nie zdarza się często, by jakiś serial mi się naprawdę spodobał. Szczególnie, gdy dopiero wychodzi, a ja sama sprawdzam go na bieżąco, nie opierając się na opinii znajomych. I powiem Wam, że czasem warto się rzucić na głęboką wodę. Ale jak w ogóle znalazłaś ten serial? Tak naprawdę wszystko zaczęło się od Bena Barnesa. Usłyszałam, że gra w jakiejś nowej produkcji i z ciekawości zajrzałam. Widząc na małym ekranie Anthony’ego Hopkinsa, przeczuwałam, że być może trafiłam na jakąś serialową perełkę, która na dobre zagości w moim sercu. I nie zawiodłam się. Więc co z treścią? Zarys fabuły przedstawia się następująco: firma Delos finansuje park rozrywki w klimacie dzikiego zachodu. W owym parku – Westworldzie – znajdują się gospodarze, wysoce rozwinięte technologicznie roboty, które odgrywają swoje role w ramach jednej sekcji, oraz goście, czyli ludzie z zewnątrz, którzy przyjechali się zabawić. Nie ukrywam, pierwsze odcinki mnie nie zachwyciły. Ciągłe p...
Czytaj dalej

American Gods

Autor:
Obraz
Gdy tniemy w złym miejscu Wiecie co? Napaliłam się na ten serial, jak na mało co w tym roku, specjalnie czekałam do końca sezonu, by połknąć go w całości i... klapa. Co, co? American Gods , a raczej Amerykańscy Bogowie , stoją na mojej półce już od jakiegoś czasu i dumnie prężą się grzbietem, na którym jak byk stoi imię Neila Gaimana. Ja Gaimana kocham całym swoim ślizgońskim sercem i gdy dowiedziałam się, że stacja Starz zdecydowała się zekranizować jego powieść, cieszyłam się jak dziecko. Kto by się nie cieszył w takim wypadku? Ale na co? Amerykańscy Bogowie opowiadają historię Shadowa Moona, który po trzech latach wychodzi z więzienia za dobre sprawowanie. Udaje mu się nawet wydostać kilka dni wcześniej, ponieważ jego żona, Laura, zginęła w wypadku samochodowym. Podczas lotu samolotem Shadow natyka się na dziwacznego Pana Wednesdaya, który z miejsca proponuje mu pracę, która niesie ze sobą wyłącznie kłopoty. Zapowiadało się niesamowicie, wierzcie mi. Sny Shadowa by...
Czytaj dalej