Kiera Cass – Rywalki, Elita

Autor:

Kocham go, ale go nie kocham, więc go kocham

Proste

Porozmawiamy dzisiaj o moim pewnym guilty pleasure, które odkryłam dość niedawno, a które sprawiło mi ono ogromną frajdę. Co nie znaczy, że powinniście sprawdzać zasoby portfela, by po te książki sięgnąć.

Więc jak znalazły się w twoich rękach?

To było proste odnowienie znajomości i wymienienie się informacjami na temat tego, co czytamy, co przeczytałyśmy i co chciałybyśmy przeczytać. Wtedy koleżanka, która śmiała się, że nadrabia wszystkie młodzieżówki, które powinna przeczytać w odpowiednim dla nich wieku, wspomniała o The Selection.
Nie byłam przekonana do tej serii. Nie podobały mi się okładki, były jakieś straszne pogróżki o trójkącie miłosnym i ogólnie ja tak jakoś zawsze omijałam YA w moim życiu. Później przyszła promocja w Biedronce, więc zakupiłam od razu dwa tomy za śmieszne pieniądze i potraktowałam jako niezobowiązującą lekturę do przeczytania w międzyczasie.

A kto tę „lekturę” napisał?

Kiera Cass (ur. 19 maja 1981) – amerykańska pisarka książek z nurtu Young Adult, najbardziej znana z serii Rywalki (ang. The Selection Series). W Polsce ukazały się wszystkie tomy trylogii – Rywalki, Elita, Jedyna – oraz dwie dodatkowe powieści – Następczyni i Korona.

I o co tutaj chodzi?

Pomysł nie grzeszy oryginalnością. Illea jest młodym państwem, w którym występuje podział na osiem klas. Najniższa, ósma klasa, składa się z żebraków i osób bezdomnych, pierwsza – z rodziny królewskiej. Tradycją jest, że książę wybiera sobie swoją przyszłą  żonę w ramach eliminacji. Chętne dziewczęta o różnym poziomie społecznym zgłaszają się do rywalizacji, a trzydzieści pięć spośród nich zostaje zaproszonych do pałacu, gdzie ostatecznej selekcji ma dokonać książę Maxon. Jedną z wybranych dziewcząt jest America Singer.
I ja wiem, co Wy zaraz powiecie – rak. I faktycznie, biorąc tę książkę całkowicie na serio i dopatrując się w niej jakiejkolwiek logiki, można dostać przewlekłej nerwicy. Pozycje tego typu przeznaczone są głównie do lolcontentu, przynajmniej w moim mniemaniu.
The Selection posiada mnóstwo głupot, fabuła jest szyta grubymi nićmi, a główna bohaterka ze strony na stronę robi się bardziej irytująca, ale poza tym jest to książka zabawna. Podchody tych wszystkich dziewcząt, książę Maxon, który nie za bardzo wie, jak się do tego wszystkiego zabrać (głupotą byłoby sądzić jednak, że nic nie wie), pseudo polityczne zamieszki z rebelią w tle – to wszystko sprawia, że przez te książki płynie się bez większych trudności, traktując je jako kolaż romansu z filmem akcji.

Więc... kupić?

O nie, nie, zdecydowanie nie. Jeżeli zastanawiasz się, czy ostatnie pieniądze przeznaczyć na The Selection, czy na jakąkolwiek inną książkę, wybierz drugą opcję. Jeśli jednak potrzebujesz niezobowiązującej lektury, by oczyścić umysł i spędzić wieczór, śmiejąc się z perypetii Ami Singer, to... czemu nie?

Metryki

Tytuł: Rywalki (The Selection)
Autor: Kiera Cass
Tłumacz: Małgorzata Kaczarowska
Ilość stron: 336
Wydawnictwo: Jaguar
Rok wydania: oryginał – 2012; polskie tłumaczenie – luty 2014

Tytuł: Elita (The Elite)
Autor: Kiera Cass
Tłumacz: Małgorzata Kaczarowska
Ilość stron: 328
Wydawnictwo:
Rok wydania: oryginał – 2013; polskie tłumaczenie – maj 2014

Zdjęcie w nagłówku pochodzi z pexels.com.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Neil Gaiman – Mitologia Nordycka

Autor:
Obraz
Snując opowieści o chłodnej Skandynawii Skłamałabym, gdybym powiedziała, że kupuję w ciemno wszystko, co jest opatrzone nazwiskiem Gaimana, ale nie będę ukrywać, że tego chociażby nie rozpatruję. Nad Mitologią wprawdzie się nie zastanawiałam, ale co ja mogę poradzić, skoro wyszła w tak przepięknym wydaniu? Czyli chodziło tylko o okładkę? Oczywiście, że nie. Może trochę. Przede wszystkim rozeszło się o treść, tak? Zawsze mi brakowało książek o mitologii nordyckiej pod ręką i akurat tak się złożyło, że w styczniu przeczytałam Magnusa Chase'a , a niecałe półtora miesiąca później swoją premierę miało polskie wydanie Mitologi Nordyckiej , więc uznałam, że jest to znak od bogów. Nie oceniajcie. To może coś o autorze? Gaiman zdecydowanie nowym pisarzem nie jest, nie czuję potrzeby go przedstawiać, ale niech tradycji stanie się zadość. Neil Richard Gaiman (ur. 10 listopada 1960) – amerykański pisarz, scenarzysta i redaktor zajmujący się w głównej mierze fantastyką i s...
Czytaj dalej

Westworld

Autor:
Obraz
Droga do świadomości Nie zdarza się często, by jakiś serial mi się naprawdę spodobał. Szczególnie, gdy dopiero wychodzi, a ja sama sprawdzam go na bieżąco, nie opierając się na opinii znajomych. I powiem Wam, że czasem warto się rzucić na głęboką wodę. Ale jak w ogóle znalazłaś ten serial? Tak naprawdę wszystko zaczęło się od Bena Barnesa. Usłyszałam, że gra w jakiejś nowej produkcji i z ciekawości zajrzałam. Widząc na małym ekranie Anthony’ego Hopkinsa, przeczuwałam, że być może trafiłam na jakąś serialową perełkę, która na dobre zagości w moim sercu. I nie zawiodłam się. Więc co z treścią? Zarys fabuły przedstawia się następująco: firma Delos finansuje park rozrywki w klimacie dzikiego zachodu. W owym parku – Westworldzie – znajdują się gospodarze, wysoce rozwinięte technologicznie roboty, które odgrywają swoje role w ramach jednej sekcji, oraz goście, czyli ludzie z zewnątrz, którzy przyjechali się zabawić. Nie ukrywam, pierwsze odcinki mnie nie zachwyciły. Ciągłe p...
Czytaj dalej

American Gods

Autor:
Obraz
Gdy tniemy w złym miejscu Wiecie co? Napaliłam się na ten serial, jak na mało co w tym roku, specjalnie czekałam do końca sezonu, by połknąć go w całości i... klapa. Co, co? American Gods , a raczej Amerykańscy Bogowie , stoją na mojej półce już od jakiegoś czasu i dumnie prężą się grzbietem, na którym jak byk stoi imię Neila Gaimana. Ja Gaimana kocham całym swoim ślizgońskim sercem i gdy dowiedziałam się, że stacja Starz zdecydowała się zekranizować jego powieść, cieszyłam się jak dziecko. Kto by się nie cieszył w takim wypadku? Ale na co? Amerykańscy Bogowie opowiadają historię Shadowa Moona, który po trzech latach wychodzi z więzienia za dobre sprawowanie. Udaje mu się nawet wydostać kilka dni wcześniej, ponieważ jego żona, Laura, zginęła w wypadku samochodowym. Podczas lotu samolotem Shadow natyka się na dziwacznego Pana Wednesdaya, który z miejsca proponuje mu pracę, która niesie ze sobą wyłącznie kłopoty. Zapowiadało się niesamowicie, wierzcie mi. Sny Shadowa by...
Czytaj dalej